zondag 29 september 2013

Colonial Williamsburg


We gaan we naar Colonial Williamsburg. Dit is de oorspronkelijke hoofdstad van Virginia. Met o.a. Het huis van de eerste gouverneur.
Het is een leuk plaatsje, dat er nog precies zo uitziet, als toen het in de 18e eeuw gebouwd werd.
Het is net alsof je door zo'n schilderachtig Engels dorpje loopt.
We wandelen er een uurtje rond en drinken een lekker lokaal biertje in een tuin.


Aan het eind van de middag rijden we naar een camping in de buurt.
Er zijn er een aantal en we kiezen voor de Anvil campground, die ligt het dichtste bij.
Het is niet veel bijzonders, maar we krijgen een plaatsje in de schaduw en kunnen lekker buiten zitten.
We hebben een zogenaamde back-in plaats en we staan met de achterkant van de auto tegen een bos aan.
Na het eten zitten we nog lekker even buiten en dan komt de grote verrassing. We staan helemaal niet tegen een bos aan. Het groen is misschien een meter dik en daar achter loopt de spoorlijn.
Om een uur of negen komt de eerste eindeloze goederentrein langs en daarna de hele nacht door elk uur nog wel één. De camper staat er van te schudden en we zitten elke keer weer rechtop in bed van de schrik.

zaterdag 21 september 2013

Tanken



Tanken in de VS is iedere keer weer een verrassing.
Het is nooit even tanken.
Je kunt niet zoals bij ons naar de pomp gaan, inhangen, voltappen en af gaan rekenen.
Nee, je moet eerst naar binnen, en als je geluk hebt kun je je creditkaart afgeven, maar meestal moet je ze ook vertellen voor hoeveel je wilt tanken.
En hoe weet ik dat nou? 
Ik wil hem gewoon voltanken. 
Dus plak je er maar een bedrag op, in de hoop dat dat in de buurt komt. 
Als je er dan onder blijft, krijg je wat dollars terug of ze schrijven het terug naar je creditcard.
Lekker efficiënt…. 
En je hebt geluk als er niemand voor je aan de pomp staat. Want Amerikanen nemen hun tijd, zoals die dame voor ons, die na vijf minuten terugkwam met een kop koffie en een telefoon aan haar oor. Stapt in, drinkt haar koffie op terwijl ze haar telefoongesprek voortzet, uiteindelijk uitstapt en haar tank begint te vullen. 
Daarna natuurlijk nog weer naar binnen moet de transactie af te ronden.
Dan begin je toch een beetje onrustig te worden…

vrijdag 20 september 2013

Londen



Vandaag is het zover
We vertrekken uit Düsseldorf via Londen naar Baltimore
We worden met bussen naar de Boeing 737 van British Airways gebracht.
De captain doet een beetje denigrerend over het feit dat hij niet aan een slurf staat.
Dan, … een kleine vertraging bij vertrek. Er moeten nog twee containers worden geladen en de lift heeft het begeven. Er moet een andere gehaald worden en die moet van de andere kant van het vliegveld komen. De captain deelt ons mee, dat het twintig minuten vertraging oplevert. Vijf minuten later zijn de containers geladen. De Duitse efficiëntie had een oplossing gevonden en even later zijn we weg.
Als we Londen naderen krijgen we te horen dat we moeten gaan holden omdat het erg druk is op Heathrow. Twintig minuten vertraging. Wij vinden dat helemaal niet erg omdat we toch vijf uur moeten wachten op de volgende vlucht. Dan krijgen we toestemming om te landen. Echter er is niet voldoende parkeerplaats. Weer dertig minuten wachten. We worden naar het andere eind van het veld geleid waar we, wat schetst onze verbazing, met bussen zullen worden opgehaald.
Maar we moeten veertig minuten wachten omdat er een verkeerde trap staat en de passende moet van verre komen. Uiteindelijk worden we met de bus naar Terminal 5 gebracht. Deze wordt door de Engelsen als de modernste ter wereld beschouwd. Kan, weet ik hoeveel vluchten per dag afhandelen en de bagage wordt volkomen automatisch verwerkt. Ze zijn wel vergeten dat zoveel vliegtuigen ook nogal wat passagiers met zich mee brengen en dat die allemaal door de security moeten. Ja ja, heeft dus minstens ander half uur geduurd. Nou die vijf uur hebben we wel nodig gehad hoor. Dan draait de wind. Alle vliegtuigen moeten nu van een andere baan starten en de hele boel moet dus worden omgezet. Wij hebben, nadat we aan boord waren gegaan, nog een uur moeten wachten voordat we gingen taxiën. Daarna nog eens een kwartier in de rij wachten voordat we eindelijk toestemming kregen voor vertrek. 
Engelsen…..