donderdag 26 december 2013

Niet op tijd bezorgd


Vlak voor kerstmis beleeft de VS een reeks van winterstormen die het verkeer volledig lam leggen. Vliegvelden sluiten. Vluchten worden geannuleerd. Het wegverkeer ligt volledig in de knoop. Het land wordt bedekt door een dikke laag sneeuw. Daar bovenop komt een ijsstorm, die zoveel ijzel en aanvriezende regen brengt, dat elektriciteits kabels bezwijken onder het gewicht. Honderdduizenden mensen zitten zonder stroom. Maar gelukkig hoef je er niet uit. Je kunt je kerst cadeau's tegenwoordig toch online bestellen. Bovendien worden ze de volgende dag al bezorgt.

Helaas kunnen UPS en Fedex ook geen wonderen verrichten. Maar ze worden wel aangeklaagd omdat ze niet op tijd hebben bezorgd. "Hoe vertel ik mijn zes jarige dochter dat er geen kerst cadeautje is". Had het dan wat eerder besteld. 
No, I want it and I want it now!

donderdag 7 november 2013

Hondjes

Hondjes

We hebben net nieuwe achterburen gekregen op het rv-park
Ze hebben twee honden, die blijkbaar nodig moeten worden uitgelaten.
Naast het rv-park, nog geen 25 meter weg, loopt een prachtig voet-en fietspad langs de rivier, met een brede grasstrook.
Maar waar denk je dat de honden moeten worden uitgelaten?
Juist, op de camping, op de grasstrook van de buren.
Ik heb niets tegen honden, integendeel.

Voor heel veel mensen is het een goede reden om eens de deur uit te komen en wat aanspraak te hebben met andere mensen. Maar doe dit dan in godsnaam niet op de camping. Zeker niet als er zo’n goed alternatief vlak naast ligt. En als je er wat van zegt is het: „ Ach het is maar een plasje en het is maar zo’n klein hondje. Ik wordt daar niet goed van. Ik pis toch ook niet zo maar op de camping, zelfs niet als ik maar een klein plasje moet doen.

dinsdag 5 november 2013

Koffie

Koffie

Het is, denk ik, algemeen bekend, dat Amerikanen veel koffie drinken.
Dat doen ze dan uit zo’n beker, liefst zo groot mogelijk, met een deksel erop.
Je ziet ze er overal mee.
Ze wandelen, met een beker koffie in de hand.
Laten de hond uit met een beker koffie in de hand.
In de auto…, met een beker koffie
Enfin, je kunt het zo gek niet bedenken of de koffie is er bij.
Maar deze morgen….
Ik had net een douche genomen in het toiletgebouw van het RV park en stond me te scheren.
Komt er een man binnen met, jawel je raad het al, een beker koffie en gaat naar het toilet.

Gekker kan het toch niet….

vrijdag 1 november 2013

Stof

We rijden door het eindeloze landschap van Texas.
Strak blauwe lucht, lekker zonnetje en een straffe wind in de rug. Goed voor het brandstofverbruik. Op de radio klinkt country muziek. Lekker.
Links en rechts strekken de eindeloze prairies zich uit tot ver achter de horizon.
De Great Plains.
Het is niet moeilijk je voor te stellen, dar hier eens kuddes van duizenden bizons rond waarden.
Op de radio zingt het country bandje "I see miles and miles of Texas"

Na enige tijd verschijnt aan de horizon het silouet van een boortoren.
De bewijzen van de oliewinning worden steeds duidelijker.
Er verschijnen ja-knikkers. Steeds meer.
Dan treed er langzaam een verandering op.
Aan de horizon wordt een bruine verkleuring waarneembaar.
De heldere blauwe lucht wordt langzaam grijs.
De prairie maakt stilaan plaats voor cultuurland. Er wordt voornamelijk katoen en een lage soort mais verbouwd. De meeste velden zijn echter al geoogst en liggen er kaal bij.
Waar eens de prairiebegroeiing de ondergrond vasthield, rest nu, na de oogst een dorre en droge vlakte.
De felle wind die erover blaast doet het opwaaien en veroorzaakt ware stofstormen, waarin het zicht soms terug loopt tot minder dan tien meter.
Een vergelijking met de Dustbowl uit de jaren 30 van de vorige eeuw dringt zich op.
Toen was er gedurende een zeer lange periode nauwlijks enige regenval geweest.
Gewassen verdorden en het vee stierf op het veld. De mensen trokken van pure ellende weg, op zoek naar betere oorden.

Het zicht wordt weer minder. 
De wind blaast dikke stofwolken over de weg en ik neem snelheid terug.
Zelfs binnen in de auto beginnen m'n ogen te tranen, m'n neus te kriebelen en proef ik het stof.
Langs de weg staat een huis. Ik hoop dat ze voldoende tochtstrip hebben.
Arme mensen...

Verderop in het stadje moet ik tanken.
Ik kom in gesprek met een man en vertel hem van het stof.
Oh, zegt hij, vandaag valt het nog goed mee.

Registratie

Registratie

We rijden naar het volgende RV park.
Zoals altijd staat er het bordje  'Hier registreren' .
Bij binnenkomst het altijd vriendelijke 'Hi, what can I do for you?'
Nou, wat dacht u van een plaats voor vannacht?, gevolgd door : 'What's your name?
Ik geef naam en voornaam. Maar dan: Adres? Wij zijn van Europa. "Never mind'.
OK, daar gaan we dan: "Molenweideplein". 
What? 
OK, ik zal het voor u spellen: "em o el ie en dubbleyou……
"Country?" 
Belgium, maar dan moet u eerst bij 'State' other invullen, anders dan gaat het niet…
"Postcode?".
3620
"I get an error"
Ja maar u moet eerst voor 'State' other invullen anders…
"OK, it seems to work now."
Nadat alle gegevens eindelijk zijn ingevuld zoals lengte van de auto , kenteken enz…
"Can I help you with anything else ?
Eh, Ja …., Ik heb nog één vraag.
"Yes".
Wat moet u eigenlijk met al die gegevens?
"Eh.., anders kom ik niet op de volgende pagina van het programma…..

zondag 27 oktober 2013

Obsceen

We reizen door het onmetelijke landschap van Noord Amerika.
Overal komen we de onvermijdelijke spoorlijnen tegen, waarover het land moet worden bevoorraad.
Daarover rijden natuurlijk talloze treinen.
Ze rijden echter vooral 's nachts. Ook door dicht bevolkte gebieden, waar mensen proberen van een goede nachtrust te genieten.
Als ze dan een spoorwegovergang naderen, toeteren ze naar hartelust. Ook midden in de nacht.
Is het niet obsceen, dat een land, dat mensen op de maan heeft gezet, niet in staat is een systeem te hanteren, dat zijn inwoners een ongestoorde nachtrust kan verzekeren?

dinsdag 1 oktober 2013

De eerste weken


De eerste weken

We zijn inmiddels via Maryland, Virginia, North Carolina, Tennessee, Mississippi, Arkansas in Oklahoma aangeland. Onderweg hebben we verscheidene bezienswaardigheden bezocht, zoals ‘Colonial Williamsburg’ in VA. Een stadje dat in z’n oorspronkelijke staat van het coloniale tijdperk, is gebleven en nu fungeert als een soort openlucht museum. Leuk, maar Europa stikt van dat spul. Voor ons dus niet zo bijzonder. Wat wel veel indruk op mij persoonlijk heeft gemaakt, is Kitty Hawk in North Carolina, waar de gebroeders Wright de eerste gemotoriseerde vlucht hebben gemaakt. De site is eigenlijk heel eenvoudig; een monument, een veld, waar het allemaal gebeurde, een schuur en een visitor center, dat een klein museum herbergt. Maar de historie, het feit dat het hier allemaal begonnen is....Kippenvel! Wat had ik het graag allemaal meegemaakt. Ik had het vast van ze gewonnen...hahaha.


Een stukje prachtige kust gedaan en via de Blue Ridge Hwy en Smoky Mountains richting Tennessee. Onderweg nog het Tabaks Museum in Durham (NC) bezocht. Hier heeft een zekere meneer Washington Duke , na de burgeroorlog, het gigantische imperium van American Tobacco opgebouwd. Verbazingwekkend wat een welvaart dat met zich mee brengt voor de streek. Totdat de wetten veranderen...

Lynchburg Tennessee is de plaats van de Jack Daniels whisky distillery. Leuk stadje, maar wel vreemd dat het spul, dat hier wordt gestookt, niet mag worden verkocht, omdat het stadje nog steeds ‘droog ligt’. Vreemde wetten, want een paar kilometer verderop wordt het met kratten tegelijk verkocht. Nou ja, we hebben al op een eerdere plaats ons glaasje uit een kopje moeten drinken vanwege gelijkaardige voorschriften.


Mississippi maakt op ons een verschrikkelijk armoedige indruk. Het stadje Clarksdale, met z’n overigens heel interessante ‘Delta Blues Museum’ spant wel de kroon. Allemaal bedrijven en winkels ‘out of business’, wegen vol met gaten en straten vol met rotzooi.
Voor de rest, soja-, mais- en rijstvelden, zo ver je kunt kijken.

We gaan de Mississippi over en volgen de I-40 door Arkansas naar Oklahoma.
Het ‘Route 66 Museum’ in Clinton OK, is een stop vol nostalgie. Heel erg leuk.





Morgen weer verder langs de I-40, Texas in en uiteindelijk naar Albuquerque, New Mexico, waar we hebben geboekt voor het ‘Balloon Festival.